Het zou geen kunst moeten zijn om dichter bij elkaar te komen, maar toch lijkt het soms een onmogelijke taak. De afstand tussen mensen lijkt steeds groter te worden, ondanks alle technologische vooruitgang die ons juist dichter bij elkaar zou moeten brengen.
Het lijkt alsof we steeds meer bezig zijn met onszelf en ons eigen leven, en steeds minder met de mensen om ons heen. We zijn constant bezig met onze telefoons, sociale media en andere afleidingen, waardoor we vergeten om echt contact te maken met de mensen om ons heen.
Maar waarom is het zo moeilijk om dichtbij elkaar te komen? Is het angst voor afwijzing, gebrek aan tijd, of gewoon gemakzucht? Het lijkt alsof we allemaal in onze eigen bubbel leven en niet meer de moeite nemen om écht verbinding te maken met anderen.
Misschien moeten we ons weer bewust worden van het belang van echte verbinding en contact. Misschien moeten we weer leren om echt naar elkaar te luisteren, elkaar te steunen en er voor elkaar te zijn. Want uiteindelijk is het geen kunst om dichtbij elkaar te komen, als we maar de moeite nemen om het te doen.