Na de legendarische Nelson Mandela als president van Zuid-Afrika, was Thabo Mbeki zijn opvolger. Mbeki nam het presidentschap over in 1999, nadat Mandela had besloten om zich terug te trekken uit de politiek.
Mbeki, een vooraanstaand lid van het Afrikaans Nationaal Congres (ANC), was eerder al vice-president onder Mandela geweest en had een lange geschiedenis van activisme tegen de apartheid in Zuid-Afrika. Hij wordt vaak geprezen om zijn economische beleid en zijn inzet voor het verbeteren van de gezondheidszorg en onderwijs in het land.
Tijdens zijn presidentschap streefde Mbeki naar economische stabiliteit en groei in Zuid-Afrika. Hij werd echter ook bekritiseerd vanwege zijn aanpak van de hiv/aids-crisis in het land, waarbij hij sceptisch stond tegenover het verband tussen hiv en aids. Deze houding leidde tot controverse en verdeeldheid onder de bevolking.
Uiteindelijk werd Mbeki gedwongen af te treden als president van Zuid-Afrika in 2008, na interne verdeeldheid binnen het ANC en beschuldigingen van machtsmisbruik. Zijn opvolger, Kgalema Motlanthe, nam het presidentschap kort over voordat Jacob Zuma de functie op zich nam.
Hoewel Mbeki een belangrijke rol speelde in de post-apartheidsperiode van Zuid-Afrika, wordt zijn presidentschap vaak gemengd beoordeeld vanwege zijn controversiële beslissingen en beleid. Toch blijft hij een belangrijke figuur in de geschiedenis van Zuid-Afrika en heeft hij een blijvende impact achtergelaten op het land en zijn politiek.