Welke Israëlische stamnaam wordt ook gebruikt voor het oude Israël?
Deze vraag verwijst naar de stamnaam ‘Israël’, die niet alleen wordt gebruikt om het moderne land Israël aan te duiden, maar ook verwijst naar het oude Israël uit de Bijbelse geschiedenis. De naam ‘Israël’ werd oorspronkelijk gegeven aan Jacob, de zoon van Isaäk en kleinzoon van Abraham, nadat hij met God had gestreden en overwonnen. Hierdoor werd Jacob omgedoopt tot ‘Israël’, wat betekent ‘hij die met God heeft gestreden’.
In de Bijbel wordt het oude Israël vaak aangeduid als het volk van Israël, als verwijzing naar de twaalf stammen die afstammen van de twaalf zonen van Jacob/Israël. Deze stammen vormden samen het koninkrijk Israël en het koninkrijk Juda, voordat ze werden verdeeld en uiteindelijk werden overwonnen en verstrooid door verschillende overheersers.
De naam ‘Israël’ heeft dus een diepe historische en religieuze betekenis voor zowel het moderne land als het oude volk. Het herinnert aan de verbondenheid met God, de strijd voor gerechtigheid en de hoop op een hernieuwd koninkrijk. Het is een naam die nog steeds resonantie heeft in de harten en gedachten van mensen over de hele wereld, als symbool van eenheid, geloof en doorzettingsvermogen.