De grondlegger van het empirisme in de Engelse politiek is zonder twijfel Sir Francis Bacon. Bacon was een prominente staatsman en filosoof in de zestiende eeuw en wordt vaak gezien als de vader van het empirisme vanwege zijn nadruk op het belang van observatie en ervaring in de vorming van kennis.
Bacon geloofde sterk in de kracht van empirisch onderzoek en experimenten om de waarheid te ontdekken. Hij was van mening dat de menselijke geest te beperkt was om de wereld volledig te begrijpen en dat daarom observatie en ervaring de beste manieren waren om kennis te vergaren. Dit standpunt vormde de basis voor zijn wetenschappelijke methode, waarbij hij aanmoedigde om hypotheses te testen door middel van experimenten en observaties.
Naast zijn bijdragen aan het empirisme, was Bacon ook een invloedrijke staatsman in Engeland. Hij diende als Lord Chancellor onder koning James I en was een belangrijke figuur in de politiek van zijn tijd. Zijn politieke geschriften, zoals ‘Essays’ en ‘De instauratio magna’, hadden een grote invloed op het denken van zijn tijd en blijven tot op de dag van vandaag relevant.
Sir Francis Bacon wordt vaak beschouwd als een van de meest invloedrijke figuren in de geschiedenis van het empirisme en zijn ideeën hebben een blijvende impact gehad op zowel de wetenschap als de politiek. Zijn nadruk op observatie en ervaring als basis voor kennis vormt nog steeds de basis van veel wetenschappelijk en politiek denken en zijn ideeën blijven ons inspireren om de wereld om ons heen te verkennen en te begrijpen.