De voornaam van de eerste koning van België was Leopold. Leopold I werd geboren op 16 december 1790 en regeerde als koning van België van 1831 tot zijn dood in 1865. Hij was de eerste koning van het onafhankelijke koninkrijk België, dat in 1830 werd gesticht na de Belgische Revolutie tegen het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.
Leopold I werd geboren als prins Leopold van Saksen-Coburg-Saalfeld en was een neef van koningin Victoria van het Verenigd Koninkrijk. Hij was een ervaren en bekwaam militair en speelde een belangrijke rol in de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog voordat hij tot koning van België werd gekozen.
Als koning van België streefde Leopold I naar stabiliteit en eenheid in het jonge koninkrijk. Hij slaagde erin om de verschillende politieke partijen en sociale groepen in België te verenigen en werd populair bij zijn onderdanen. Hij werd ook gerespecteerd om zijn diplomatieke vaardigheden en zijn rol in het behouden van de neutraliteit van België tijdens de Europese conflicten van die tijd.
Leopold I had vier kinderen, waaronder zijn opvolger Leopold II, die later bekend zou worden om zijn koloniale beleid in Congo. Leopold I stierf op 10 december 1865 en werd opgevolgd door zijn zoon Leopold II.
De voornaam Leopold is van Duitse oorsprong en betekent “dapper in het volk”. Het was een populaire naam onder Europese vorsten en edelen in die tijd. Leopold I wordt nog steeds herinnerd als een belangrijke figuur in de Belgische geschiedenis en als de grondlegger van de Belgische monarchie.