Progressief zoals in extreem … likken naar onderen en trappen naar boven
De uitspraak “progressief zoals in extreem … likken naar onderen en trappen naar boven” van cabaretier Fons Jansen is een cryptische maar krachtige manier om de hypocrisie en dubbele standaarden binnen de politiek en de maatschappij aan te kaarten.
De term “progressief” wordt vaak geassocieerd met vooruitstrevend en vernieuwend denken, met als doel het verbeteren van de samenleving en het streven naar gelijkheid en rechtvaardigheid. Echter, in de praktijk zien we vaak dat progressieve partijen en individuen zich schuldig maken aan het omgekeerde van wat ze prediken.
Het likken naar onderen verwijst naar het buigen naar de macht en het toegeven aan de belangen van de elite en de gevestigde orde. Progressieve partijen die zichzelf presenteren als voorvechters van de arbeidersklasse en de zwakkeren in de samenleving, kunnen zichzelf vaak betrappen op het doen van concessies en compromissen die indruisen tegen hun idealen, alleen maar om in het zadel te blijven en hun machtspositie te behouden.
Het trappen naar boven symboliseert het afbreken en bekritiseren van degenen die zich onderaan de maatschappelijke ladder bevinden. Progressieve partijen en individuen die zichzelf als verlicht en sociaal rechtvaardig beschouwen, kunnen zich soms schuldig maken aan het veroordelen en marginaliseren van bepaalde groepen, zoals immigranten, minderheden of andersdenkenden.
De uitspraak van Fons Jansen is een herinnering aan het belang van integriteit en consistentie in het streven naar een rechtvaardige samenleving. Het is makkelijk om mooie woorden te spreken en idealen na te streven, maar het echte werk zit hem in het handelen en het maken van moeilijke keuzes die in lijn zijn met die idealen.
Dus laten we niet vergeten dat progressief zijn niet alleen gaat om het uiten van goede bedoelingen, maar ook om het daadwerkelijk opkomen voor de belangen van degenen die het het meest nodig hebben, zonder concessies te doen aan de macht en zonder anderen te veroordelen of te marginaliseren. Als we echt vooruitgang willen boeken, moeten we ook bereid zijn om kritisch naar onszelf te kijken en onze eigen hypocrisie en dubbele standaarden onder ogen te zien.