Niemand mag het weten dat het mis is.
Het is een geheim dat niemand mag ontdekken. Een mysterie dat verborgen moet blijven voor de buitenwereld. Het is iets dat alleen jij weet, iets dat je met niemand anders deelt. Niemand mag weten dat het mis is.
Het begon allemaal met kleine tekenen, subtiele hints dat er iets niet klopte. Maar je negeerde ze, probeerde ze weg te stoppen en te vergeten. Je wilde niet dat anderen zouden merken dat er iets mis was. Je wilde niet dat ze zouden zien dat je worstelde, dat je niet alles onder controle had.
Dus bleef je glimlachen, deed je alsof er niets aan de hand was. Maar vanbinnen voelde je de druk toenemen, de angst groeien. Het gevoel dat je het niet meer aankon, dat je zou bezwijken onder de last van het geheim dat je met je meedroeg.
Je probeerde het te verbergen, maar het werd steeds moeilijker. Mensen begonnen vragen te stellen, merkten op dat er iets niet klopte. En je voelde de paniek toenemen, de angst dat het geheim uit zou komen.
Maar nog steeds hield je vol, bleef je doen alsof alles goed was. Want niemand mocht weten dat het mis was. Niemand mocht weten dat je worstelde, dat je het even niet meer zag zitten. Je wilde niet dat ze je zwak zouden zien, dat ze zouden denken dat je het niet aankon.
Dus bleef je volhouden, bleef je glimlachen terwijl vanbinnen de storm woedde. En niemand wist wat er zich achter die glimlach afspeelde. Niemand wist dat het mis was. En dat was precies zoals jij het wilde.