Naastenliefde is een belangrijk aspect binnen het christendom en dit werd ook duidelijk tot uiting gebracht bij de eerste christenen door middel van de liefdemaaltijd. Tijdens deze maaltijd kwamen gelovigen bijeen om samen te eten, te bidden en elkaar te ondersteunen in tijden van nood.
De liefdemaaltijd was een teken van solidariteit en gemeenschap tussen de gelovigen. Het was een manier om de onderlinge band te versterken en elkaar te helpen waar nodig. In de Bijbel wordt gesproken over de liefdemaaltijden die de eerste christenen hielden, waarbij ze samen aten, deelden wat ze hadden en zorgden voor de armen en behoeftigen.
Het vijf letters puzzelwoord dat past bij dit onderwerp is ‘agape’. Agape is een Grieks woord dat verwijst naar onvoorwaardelijke liefde, liefde die zich uit in daden van naastenliefde en solidariteit. Deze vorm van liefde was kenmerkend voor de liefdemaaltijden bij de eerste christenen, waarbij ze elkaar liefhadden en voor elkaar zorgden zoals Jezus hen had voorgedaan.
De liefdemaaltijd bij de eerste christenen was dus meer dan alleen een gezamenlijke maaltijd, het was een uiting van naastenliefde en solidariteit binnen de christelijke gemeenschap. Het herinnert ons eraan dat liefde en zorg voor elkaar essentieel zijn in het geloof en dat we geroepen zijn om elkaar lief te hebben en te ondersteunen, net zoals de eerste christenen dat deden.