In de huidige maatschappij is het steeds belangrijker geworden om bewust om te gaan met taalgebruik en termen die kunnen kwetsen of stigmatiseren. Eén van de termen die de afgelopen jaren ter discussie heeft gestaan is het gebruik van het woord ‘blank’ om mensen van Europese afkomst aan te duiden.
Vroeger werd de term ‘blank’ veelvuldig gebruikt als synoniem voor ‘wit’ of ‘Caucasian’. Echter, de laatste jaren is er een groeiend besef dat deze term mogelijk een negatieve connotatie met zich meebrengt van superioriteit ten opzichte van mensen met een andere huidskleur. Hierdoor is er een beweging ontstaan om het woord ‘blank’ te vervangen door termen zoals ‘wit’ of ‘van Europese afkomst’.
De discussie rondom het gebruik van het woord ‘blank’ heeft ook tot nieuwe inzichten geleid binnen de media en het onderwijs. Zo wordt er steeds vaker voor gekozen om te spreken van ‘witte mensen’ in plaats van ‘blanke mensen’, om zo eventuele associaties met superioriteit te vermijden. Ook in officiële documenten en formulieren wordt steeds vaker de term ‘wit’ gebruikt in plaats van ‘blank’.
Toch is er ook nog steeds een groep mensen die het woord ‘blank’ verkiest boven ‘wit’. Zij zien de term ‘blank’ als neutraal en vinden het onnodig om deze te vervangen door een andere term. Het is dan ook belangrijk om te beseffen dat taalgebruik persoonlijk en cultureel bepaald is, en dat het gebruik van bepaalde termen kan verschillen per context en individu.
Al met al is het dus niet per definitie fout om nog steeds het woord ‘blank’ te gebruiken, maar het is wel belangrijk om bewust na te denken over het effect van onze woordkeuze en om rekening te houden met de gevoelens en ervaringen van anderen. Het is dan ook aan te raden om open te staan voor nieuwe inzichten en om te luisteren naar de wensen en behoeften van mensen die mogelijk geraakt worden door bepaalde woorden. Zo kunnen we samen werken aan een inclusieve samenleving waarin iedereen zich gerespecteerd en geaccepteerd voelt.