Maar ik hoor een hond is een Nederlandse film uit 2006, geregisseerd door Mijke de Jong. De film vertelt het verhaal van een vrouw genaamd Germaine (gespeeld door Elsie de Brauw) die worstelt met haar angsten en trauma’s uit het verleden.
In de film volgen we Germaine terwijl ze probeert om te gaan met haar emoties en herinneringen. Ze wordt geconfronteerd met haar verleden en de relatie met haar moeder, die haar op jonge leeftijd heeft verlaten. Germaine probeert grip te krijgen op haar leven, terwijl ze ook nog eens te maken krijgt met de zorg voor haar zoon en de dood van haar vader.
Maar ik hoor een hond is een aangrijpende en emotionele film die de kijker meeneemt op een reis door het innerlijke leven van Germaine. De film is bekroond met verschillende prijzen en is geprezen om zijn sterke acteerprestaties en indringende verhaallijn.
Met slechts vier letters in de titel, weet Maar ik hoor een hond de kijker te raken en te ontroeren. De film laat zien hoe diep persoonlijke trauma’s en angsten kunnen doordringen in iemands leven en hoe moeilijk het kan zijn om daar mee om te gaan. Het is een film die je niet snel zal vergeten en die je nog lang zal bijblijven.