“In het voertuig nam één de houding aan. (3) letters”
In een voertuig nam één persoon een bepaalde houding aan die de aandacht trok van de andere passagiers. Met slechts drie letters leek het een mysterie wat voor houding dit kon zijn.
Was het een houding van ontspanning, met de benen uitgestrekt en de armen nonchalant over de stoelleuning? Of was het juist een houding van spanning, met de handen stevig geklemd aan de veiligheidsgordel en de blik strak gericht op de weg voor hen?
Het kon ook zijn dat de persoon een houding van contemplatie aannam, met de kin rustend op de handen en een bedachtzame blik in de ogen. Of misschien koos diegene wel voor een houding van gezelligheid, met een glimlach op het gezicht en een open houding naar de medepassagiers toe.
Wat de houding ook was, één ding was zeker: het zorgde voor de nodige nieuwsgierigheid en speculatie onder de overige passagiers in het voertuig. Het was een kleine puzzel die hen bezighield tijdens de reis, en die hen deed afvragen wat voor persoon er schuil ging achter die mysterieuze houding van slechts drie letters.
Uiteindelijk bleek de houding van de persoon niets meer dan een kwestie van comfort te zijn, met de benen iets opgetrokken en de rug iets gebogen tegen de stoelleuning. Een alledaagse houding die geen verdere betekenis had dan simpelweg lekker zitten tijdens de rit.
En zo werd het mysterie van de houding met drie letters opgelost, en konden de passagiers weer ontspannen en genieten van hun reis in het voertuig. Soms zit de betekenis van iets simpels verborgen in de kleinste details, en is het aan ons om daar aandacht aan te besteden.