Hoe heet het projectievlak van ouderwetse televisies? Dit is een vraag die wellicht niet direct bij iedereen een belletje doet rinkelen. Het antwoord is echter vrij eenvoudig: het projectievlak van ouderwetse televisies wordt doorgaans aangeduid als een “beeldbuis”.
De beeldbuis is het onderdeel van de televisie waarop het beeld wordt geprojecteerd. Het is een buisvormige glazen container die aan de voorkant is voorzien van een beeldscherm. In de beeldbuis worden elektronen opgewekt en gericht naar het beeldscherm, waar ze het beeld vormen dat we op televisie zien.
Ouderwetse televisies maken gebruik van zogenaamde CRT-technologie (Cathode Ray Tube), waarbij elektronenbundels worden gebruikt om het beeld op het scherm te creëren. Deze technologie is inmiddels grotendeels vervangen door moderne LCD- en LED-technologie, die dunne beeldschermen gebruiken in plaats van de omvangrijke beeldbuizen.
Hoewel ouderwetse televisies steeds minder gebruikt worden, blijft de beeldbuis een iconisch onderdeel van de televisiegeschiedenis. Het projectievlak van ouderwetse televisies mag dan wellicht wat cryptisch klinken, het verwijst simpelweg naar de beeldbuis waar het beeld op wordt geprojecteerd. Een interessant stukje technologie dat een belangrijke rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de televisie zoals we die vandaag de dag kennen.