Dwaas daar is dat stel weer met zijn gebabbel
Het lijkt wel alsof ze altijd aan het woord zijn, dat stel dat overal opduikt met hun eindeloze gebabbel. Ze praten en praten, zonder ook maar een moment stil te zijn. Ze lijken wel bezeten door de drang om hun mening te uiten en hun stem te laten horen. Het is vermoeiend om naar te luisteren, want vaak hebben ze weinig zinnigs te zeggen.
Het lijkt alsof ze het nodig hebben om constant in de schijnwerpers te staan en aandacht te krijgen. Ze praten over van alles en nog wat, zonder enige diepgang of betekenis. Het is alsof ze bang zijn voor de stilte en de leegte die ontstaat als er even geen woorden worden gesproken.
Maar wat ze niet door lijken te hebben, is dat ze eigenlijk alleen maar irritatie opwekken bij de mensen om hen heen. Niemand zit namelijk te wachten op het constante gebrabbel van dit stel. Het zou fijn zijn als ze af en toe eens een moment van rust zouden nemen en gewoon zouden luisteren naar anderen in plaats van zelf continu aan het woord te zijn.
Misschien hebben ze wel een onzekerheid die ze proberen te verbergen door constant te praten. Of misschien zijn ze gewoon niet bewust van het effect dat hun gebabbel heeft op anderen. Hoe dan ook, het zou ze sieren om wat meer aandacht te besteden aan de kwaliteit van hun woorden in plaats van de kwantiteit.
Dus dwaas daar is dat stel weer met zijn gebabbel, hopelijk komen ze ooit tot het besef dat stilte soms meer zegt dan duizend woorden.