In een wereld waarin machines en technologie steeds meer de overhand krijgen, is het soms verfrissend om een vleugje vriendelijkheid te zien vanuit onverwachte hoeken. Zoals onlangs gebeurde toen een deel van een hijskraan ons op een bijzondere manier begroette.
Het gebeurde op een zonnige ochtend, terwijl we langs een bouwplaats liepen. De hijskraan stond hoog boven ons uit te torenen, zijn metalen armen uitgestrekt naar de hemel. Terwijl we naar boven keken, merkten we op dat een van de delen van de hijskraan langzaam naar beneden begon te bewegen.
Verbaasd keken we toe terwijl het deel van de kraan steeds dichterbij kwam. En toen gebeurde het onverwachte: het deel van de hijskraan begon langzaam te zwaaien, alsof het ons begroette. Het leek bijna alsof de hijskraan een eigen persoonlijkheid had en ons wilde laten weten dat het ons had opgemerkt.
Het gebaar was zo onverwacht en hartverwarmend dat we allemaal glimlachten en elkaar aankeken. Het voelde alsof de hijskraan ons wilde laten zien dat hij meer was dan alleen een stuk machines, maar dat er ook een vleugje vriendelijkheid en menselijkheid in zat.
Het moment duurde maar kort, want al snel werd het deel van de hijskraan terug omhoog gehesen en ging verder met zijn werk. Maar de herinnering aan de vriendelijke groet van de hijskraan zal ons nog lang bijblijven.
Het voorval met de hijskraan herinnert ons eraan dat vriendelijkheid en menselijkheid overal te vinden zijn, zelfs in de meest onverwachte plaatsen. Het is een herinnering om open te staan voor de kleine momenten van vriendelijkheid en verbondenheid in ons dagelijks leven, zelfs als het van een deel van een hijskraan komt.