“Die cabaretier is het toonbeeld van platheid,” zo wordt er vaak gezegd over bepaalde cabaretiers die controversiële of grove humor gebruiken in hun shows. Maar wat betekent het eigenlijk om het toonbeeld van platheid te zijn in de wereld van cabaret?
In de wereld van cabaret draait het vaak om het maken van maatschappijkritische grappen, het bespreekbaar maken van taboes en het doorbreken van grenzen. Cabaretiers gebruiken hun humor en scherpe observaties om het publiek aan het denken te zetten en soms ook te shockeren. Maar wanneer wordt deze humor als plat en oppervlakkig beschouwd?
Het begrip ‘platheid’ verwijst naar humor die laag bij de grond is, vaak gebaseerd op seks, platitudes en grofheden. Het type humor dat niet veel diepgang heeft en vooral gericht is op het scoren van goedkope lachsalvo’s. Sommige cabaretiers maken bewust gebruik van deze vorm van humor om te provoceren en te choqueren, terwijl anderen dit juist vermijden en kiezen voor subtielere en meer intellectuele grappen.
Maar is het terecht om een cabaretier te bestempelen als het toonbeeld van platheid? Het is een subjectief begrip dat voor iedereen anders kan worden geïnterpreteerd. Wat de één plat vindt, kan voor de ander juist verfrissend en vernieuwend zijn. Het is belangrijk om open te staan voor verschillende vormen van humor en niet meteen te oordelen op basis van persoonlijke voorkeuren.
Cabaretiers hebben een belangrijke rol in onze samenleving als het gaat om het bespreken van maatschappelijke thema’s en het bevragen van de normen en waarden. Soms is daarvoor grove of controversiële humor nodig, maar het is ook belangrijk dat cabaretiers blijven zoeken naar de juiste balans tussen humor en diepgang.
Dus voordat we een cabaretier bestempelen als het toonbeeld van platheid, laten we eerst kijken naar de intentie achter de grappen en de boodschap die ze proberen over te brengen. Misschien zit er wel meer achter de grove humor dan we op het eerste gezicht denken. En wie weet, misschien kunnen we er zelfs iets van leren.