In de Griekse mythologie waren de Danaïden vrouwen die bekend stonden om hun straf van het eindeloos dragen van water in een bodemloos vat. Deze mythische vrouwen waren de dochters van Danaus, koning van Argos, en zijn vrouw Polyxo.
Volgens de legende werden de Danaïden gedwongen om deze zware taak uit te voeren als straf voor de moord die hun vader had gepleegd. Danaus had zijn broer Aegyptus en zijn vijftig zonen vermoord om zijn eigen dochters te beschermen. Als straf voor deze misdaad werden de Danaïden veroordeeld tot het vullen van een vat met water dat nooit vol kon raken.
Deze mythe symboliseert de eindeloze en vruchteloze inspanningen van de Danaïden, die gedoemd waren om voor eeuwig water te dragen zonder ooit rust te vinden. Het verhaal van de Danaïden is een van de vele voorbeelden van straffen in de Griekse mythologie die worden gezien als een vorm van gerechtigheid voor de daden van de personages.
De Danaïden zijn een symbool geworden van eindeloze en vruchteloze inspanningen, waarbij de vrouwen worden gedwongen om een taak uit te voeren die nooit voltooid kan worden. Het verhaal van de Danaïden herinnert ons aan de kracht van mythologie om complexe thema’s zoals wraak, gerechtigheid en straf te verkennen, en om tijdloze lessen over menselijk gedrag en moraliteit over te brengen.