In het kleine stadje waar de bezoekers zich reusachtig voelen, lijkt de wereld plotseling te krimpen tot hun voeten. De straten en gebouwen die eens zo groot leken, worden nu kleine speelgoedconstructies onder hun voeten. De mensen die voorbij lopen lijken miniatuurfiguurtjes die hun pad kruisen.
Het gevoel van grootsheid en macht dat de bezoekers overvalt, is zowel betoverend als verwarrend. Het lijkt alsof ze de controle hebben over alles om hen heen, alsof ze de heersers zijn van hun eigen kleine koninkrijk. Het is een sensationele ervaring die hen doet glimlachen en zich levendig voelen.
Maar onder dit gevoel van superioriteit schuilt ook een vleugje ongemak. Het besef dat ze slechts tijdelijke gasten zijn in dit stadje en dat hun macht slechts een illusie is, maakt hen nederig en dankbaar voor de ervaring. Het herinnert hen eraan dat grootsheid niet wordt bepaald door de grootte van de wereld om hen heen, maar door de grootsheid van hun hart en geest.
De bezoekers van dit stadje voelen zich reusachtig, maar ze weten dat echte grootsheid ligt in het besef van hun eigen nietigheid en de nederigheid die daaruit voortvloeit. Het is een paradoxale ervaring die hen doet stilstaan en nadenken over de ware betekenis van grootsheid en macht. En misschien, heel misschien, zullen ze diep van binnen een nieuwe kijk op zichzelf en de wereld om hen heen vinden.