Daar in Azië heeft moeder maling aan een vogel
In Azië kunnen we soms getuige zijn van bijzondere interacties tussen mens en dier. Zo is er een verhaal dat zich afspeelt in een klein dorpje waar een moeder totaal geen rekening lijkt te houden met een vogel die haar telkens lastigvalt. Het lijkt alsof ze compleet onverschillig is voor de aanwezigheid van het dier, wat voor de omstanders een bron van verbazing is.
Het begon allemaal toen de vogel, een kleurrijke papegaai, besloot om regelmatig het huis van de moeder te bezoeken. Hij landde op haar vensterbank en begon luidkeels te krijsen, waardoor de vrouw soms uit haar slaap werd gehaald. In plaats van de vogel weg te jagen of te proberen te begrijpen wat hij wilde, negeerde de moeder hem gewoon volledig. Ze ging rustig door met haar dagelijkse taken en leek niet beïnvloed te worden door het lawaai van de vogel.
De omstanders in het dorp waren verbaasd over de onverschilligheid van de moeder. Ze vroegen zich af waarom ze niet probeerde om de papegaai weg te jagen of op zijn minst te proberen te begrijpen waarom hij zo aanhoudend was. Sommigen speculeerden dat de vrouw misschien gewoon gewend was aan de aanwezigheid van de vogel en het als normaal beschouwde, terwijl anderen dachten dat ze gewoon een heel geduldige en vreedzame persoon was.
Hoe dan ook, het verhaal van de moeder die maling had aan de vogel werd al snel een gespreksonderwerp in het dorp. Mensen begonnen te speculeren over de relatie tussen mens en dier en wat het gedrag van de moeder kon betekenen. Sommigen bewonderden haar geduld en kalmte, terwijl anderen zich afvroegen of ze niet gewoon onverschillig was.
Uiteindelijk bleef de papegaai nog een tijdje terugkomen naar het huis van de moeder, maar op een dag verdween hij plotseling en werd nooit meer gezien. De moeder ging gewoon door met haar leven alsof er nooit een vogel was geweest die haar lastigviel. Haar onverschilligheid jegens de vogel zal altijd een mysterie blijven voor de omstanders in het dorp.