Iemand die er is kan misschien niet meer navertellen. Het is een zin die ons doet nadenken over het fragiele en kostbare van het leven. Het herinnert ons eraan dat we elke dag moeten koesteren en dankbaar moeten zijn voor de tijd die we hebben.
Het leven is kort en onvoorspelbaar. We weten nooit wanneer ons laatste moment zal zijn. Daarom is het belangrijk om elke dag te leven alsof het onze laatste is, om te genieten van de kleine dingen en om liefde en dankbaarheid te tonen aan de mensen om ons heen.
Helaas zijn er mensen die er niet meer zijn om ons te vertellen over de waarde van het leven. Ze zijn te vroeg van ons heengegaan, door een tragisch ongeval, een ziekte of een andere onverwachte gebeurtenis. Ze hebben geen kans meer om hun verhaal te delen, om te vertellen over hun dromen, hun hoop en hun liefde.
Het is een pijnlijk besef dat we soms pas waarderen wat we hebben als het te laat is. We realiseren ons dan pas hoe kostbaar het leven is, hoe kwetsbaar we zijn en hoe belangrijk het is om te genieten van elk moment.
Laten we daarom stilstaan bij de mensen die er niet meer zijn om ons te vertellen over de waarde van het leven. Laten we hun herinnering koesteren en hen eren door dankbaar te zijn voor de tijd die we hebben, door liefde te tonen aan de mensen om ons heen en door te leven met passie en vreugde.
Iemand die er is kan misschien niet meer navertellen, maar hun herinnering en hun lessen zullen altijd voortleven in ons hart. Laten we daarom elke dag vieren als een geschenk en dankbaar zijn voor de tijd die we hebben, wetende dat het leven kostbaar en kwetsbaar is.