Men is wel klaar met al die mooie regels die niks meer toelaten.
Het lijkt wel alsof we steeds meer beperkingen opgelegd krijgen, alsof we steeds minder vrijheid hebben om te doen wat we willen. De regels zijn overal en ze lijken alleen maar strenger te worden. Men is het zat om steeds maar weer te horen wat wel en niet mag, om steeds maar weer aan bepaalde voorwaarden te moeten voldoen.
Het lijkt alsof de maatschappij steeds meer controle wil uitoefenen over ons leven, alsof er steeds minder ruimte is voor eigen keuzes en eigen verantwoordelijkheid. Men wil niet langer gebonden zijn aan regels die hen beperken in hun vrijheid, die hen belemmeren om te doen wat ze willen.
Men is wel klaar met al die mooie regels die niks meer toelaten. Men wil weer kunnen ademen, weer kunnen leven zonder constant in de gaten te worden gehouden. Men wil weer kunnen genieten van het leven, zonder steeds maar weer te moeten voldoen aan de eisen van anderen.
Het is tijd om de regels los te laten, om weer ruimte te geven aan spontaniteit en creativiteit. Het is tijd om weer te durven dromen, om weer te durven leven zonder bang te zijn om fouten te maken. Men is wel klaar met al die mooie regels die niks meer toelaten, men wil weer kunnen zijn wie ze zijn zonder belemmerd te worden door regels en restricties.