De grondlegger van het Engelse empirisme wordt algemeen beschouwd als de staatsman Francis Bacon. Bacon was een invloedrijke figuur in de Elizabethaanse en Jacobijnse periodes van de Britse geschiedenis en wordt vaak gezien als de vader van het empirisme, een filosofische stroming die stelt dat kennis voortkomt uit ervaring en observatie.
Bacon was een voorstander van het idee dat kennis niet alleen verkregen kon worden door middel van abstracte redenering, maar ook door middel van experimenten en observaties van de natuurlijke wereld. Hij pleitte voor een wetenschappelijke benadering van kennisverwerving, waarbij hypotheses werden getoetst aan de hand van empirisch bewijs.
Bacon’s ideeën hadden een grote invloed op de ontwikkeling van de wetenschap en de filosofie in de zeventiende eeuw en legden de basis voor het latere empirisme van filosofen als John Locke en David Hume. Zijn werk wordt nog steeds bestudeerd en gewaardeerd door wetenschappers en filosofen over de hele wereld.
Als staatsman was Bacon ook een belangrijke figuur in de politiek van zijn tijd. Hij diende als Lord Chancellor onder koning James I van Engeland en was een invloedrijke politicus en jurist. Zijn politieke ideeën en inzichten hebben een blijvende invloed gehad op de ontwikkeling van de Britse politiek en rechtssysteem.
Al met al wordt Francis Bacon beschouwd als een van de belangrijkste figuren in de geschiedenis van het Engelse empirisme en zijn nalatenschap blijft voortleven in de moderne wetenschap en filosofie.