Zij Moppert Op Haar Omdat Ze In De Bak Zit: Een verhaal over frustratie en teleurstelling
Het was een warme zomerdag en de vogels floten vrolijk in de tuin. Zij, een prachtige schildpad van middelbare leeftijd, genoot van de zonnestralen op haar schild terwijl ze rustig rondscharrelde in de tuin. Plotseling hoorde ze de deur van het huis opengaan en voetstappen naderen. Ze keek op en zag haar baasje, een jong meisje met lange blonde haren, op haar af komen.
“Zo, daar ben je eindelijk,” zei het meisje terwijl ze de schildpad oppakte en tegen haar wang drukte. “Ik heb een verrassing voor je.”
Zij kronkelde ongemakkelijk in de handen van het meisje en keek nieuwsgierig om zich heen. Tot haar grote schrik werd ze in een klein plastic bakje gezet, samen met een laagje water en wat voedsel. Ze keek verbaasd naar het meisje en begon onrustig heen en weer te bewegen.
“Wat is dit?” dacht ze bij zichzelf. “Waarom zit ik in deze bak? Waarom kan ik niet gewoon vrij rondlopen in de tuin?”
Het meisje glimlachte naar haar en zei: “Sorry, maar je moet even in de bak blijven zitten. Ik ga je schoonmaken en je schild insmeren met wat olie. Dat is goed voor je gezondheid.”
Zij begreep er niets van en voelde zich gefrustreerd en teleurgesteld. Ze mopperde zachtjes tegen zichzelf terwijl ze in de bak ronddraaide en probeerde te ontsnappen.
Na een tijdje werd ze weer teruggezet in de tuin, schoon en glanzend van de olie. Het meisje aaide haar liefdevol en zei: “Zo, nu ben je weer helemaal fris en fruitig. Geniet maar van de zon en het verse gras.”
Zij keek dankbaar naar het meisje en besefte dat het meisje het beste met haar voorhad. Ze voelde zich wat beschaamd over haar gemopper en beloofde zichzelf om voortaan geduldiger en begripvoller te zijn.
En zo genoot zij nog lang van de warme zonnestralen op haar schild, wetende dat ze altijd geliefd en verzorgd zou worden door haar trouwe baasje.