Een vorm van communisme die met name in China opgang vond, is het Maoïsme. Maoïsme is een vorm van communisme die gebaseerd is op de ideeën en filosofieën van de Chinese revolutionair Mao Zedong.
Mao Zedong was de leider van de Chinese Communistische Partij en de oprichter van de Volksrepubliek China in 1949. Hij wordt gezien als een van de meest invloedrijke communistische leiders in de geschiedenis. Het Maoïsme is gebaseerd op de gedachte dat de boeren en arbeiders de motor zijn van de revolutie en dat de klassenstrijd moet worden voortgezet om het kapitalisme te verslaan.
Een van de belangrijkste aspecten van het Maoïsme is de “culturele revolutie”, die plaatsvond in China tussen 1966 en 1976. Tijdens deze periode werden verschillende aspecten van de traditionele Chinese cultuur en maatschappij aangevallen en werden mensen aangemoedigd om zich te verzetten tegen de heersende autoriteiten. De culturele revolutie leidde tot grote chaos en bloedvergieten, maar wordt nog steeds gezien als een belangrijk onderdeel van de Maoïstische ideologie.
Het Maoïsme heeft ook invloed gehad op andere landen en bewegingen over de hele wereld, met name in Latijns-Amerika en Zuidoost-Azië. Het wordt gezien als een radicale vorm van communisme die zich richt op het mobiliseren van de massa’s en het omverwerpen van de heersende klasse.
Hoewel het Maoïsme nog steeds invloedrijk is in China, heeft het land sinds de jaren 80 een meer gematigde koers gevolgd onder leiding van de Chinese Communistische Partij. Toch blijft het Maoïsme een belangrijk onderdeel van de Chinese geschiedenis en politiek en heeft het een blijvende impact gehad op de ontwikkeling van het land.